นิทานพื้นบ้าน ลำดับอาวุโส
ในสมัยหนึ่ง
พระพุทธเจ้า เมื่อคราวเสด็จไปเมืองสาวัตถี ทรงปรารภการห้ามเสนาสนะของพระสารีบุตร
เรื่องมีอยู่ว่า สมัยนั้นเมื่อท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีสร้างวิหารเสร็จแล้ว
ส่งทูตไปนิมนต์พระพุทธเจ้า พระพุทธองค์
มีพระสงฆ์สาวกแวดล้อมได้เสด็จออกจากเมืองราชคฤห์มารับการถวายวิหาร
พวกอันเตวาสิกของฉัพพัคคีย์ภิกษุ เดินทางล่วงหน้าไปถึงกรุงสาวัตถีก่อนใคร
แล้วพากันจับจองเสนาสนะเอาไว้ให้พระอุปัชฌาย์และอาจารย์ของตนเอง
ทำให้พระสารีบุตรเถระผู้มาถึงทีหลังไม่ได้เสนาสนะ
จึงเป็นเหตุให้พระพุทธองค์ประชุมภิกษุสงฆ์แล้วตรัสว่า
” ภิกษุทั้งหลาย ในศาสนานี้ ควรกระทำอภิวาท
การลุกรับ อัญชลีกรรม สามีจิกรรมต่อผู้แก่กว่า ภิกษุควรได้อาสนะเลิศ น้ำอันเลิศ
ก้อนข้าวอันเลิศ ตามลำดับผู้ที่แก่กว่า ”
แล้วได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธกว่า…
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีสัตว์สามสหายคือ นกกระทา ลิงและช้าง อาศัยต้นไทรใหญ่ต้นหนึ่งอยู่ในป่าหิมพานต์
สัตว์ทั้งสามอยู่อย่างไม่เคารพ ไม่ยำเกรง ไม่เสมอภาคกัน
ต่อมาสัตว์ทั้งสามตัวตกลงจะทำความเคารพกันตามความอาวุโส
จึงคิดหาวิธีรู้ว่าใครจะเกิดก่อนกัน
อยู่มาวันหนึ่ง
สัตว์ทั้งสาม ขณะอยู่ที่ต้นไทรได้ถามกันและกันว่า
” ท่านรู้จักต้นไทรนี้เมื่อไหร่ ?”
ช้างพูดว่า
” สมัยที่เราเป็นลูกช้าง
ต้นไทรนี้อยู่ระดับขาอ่อนของเรา เราเห็นมันตั้งแต่เป็นพุ่มไม้ ”
ลิงพูดว่า
” เราเป็นลูกลิงนั่งอยู่พื้นดิน
ก็เคี้ยวกินหน่อของต้นไทรอ่อนนี้ เราเห็นมันตั้งแต่เป็นต้นเล็ก ๆ อยู่ ”
ส่วนนกกระทาพูดว่า
” สหายทั้งสองเอ๋ย
เมื่อก่อนต้นไทรใหญ่อยู่ที่โน้น เราไปกินผลของมันแล้วมาถ่ายอุจจาระลงในที่นี้
จึงทำให้มีต้นไทรต้นนี้ขึ้น ”
จึงทำให้สัตว์ทั้งสามทราบลำดับอาวุโสของกันและกัน
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ลิงและช้าง จึงอยู่ในโอวาทของนกกระทา
ทำความเคารพยำเกรงกันและกัน
พระพุทธองค์
เมื่อตรัสอดีตนิทานจบแล้ว จึงได้ตรัสพระคาถาว่า
” นรชนเหล่าใด ฉลาดในธรรม
นอบน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่
นรชนเหล่านั้น เป็นผู้ได้รับความสรรเสริญ
ในปัจจุบันนี้
และมีสุคติภพในเบื้องหน้า ”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
เป็นผู้น้อยควรให้ความเคารพยำเกรงผู้ที่อาวุโสกว่า
0 ความคิดเห็น