ตีกลองตุ้มอุ้มนางกองศรี


เวินวี่เวินล่ะหนอล่ะส่วงละก้าวเดินๆเวินเวิน

ซั่นเพระอค์เอย   สับบาทพอเยิ่นๆล่ะเดินเข้าป่าไฟร

โน่นหนอนี่ล่ะนั่นคือดอกอะไร  นี่หนอโน่นล่ะนั่นคือกสะแบง

กลีบกาบบานสีแดงๆ  ล่ะคือดั่งแสงสุริยา

มาละฮอดต้านพะลานิดนพะเหลี่ยมสูง

หมู่กกยูงหนาล่ะดู่ ยางสักไม้  โอ้เปลี่ยวหัวใจ

ในพระหทัยคิดถึงบิดาๆ  ย่างๆเวิ่นละพอล่ะเวินล่ะเวินเวินๆ

เดินเข้าด่วนเขตไม้ชายสามได้ล่ะฮ่วมกัน

ซันสุงเขามีเหล่าล่ะหมู่ล่ะแมกไม้ล่ะไม่ล่ะเข้าล่ะดงดั้น

ละพรรณละดาษล่ะเข้ากะดัน

พันหมื่อนพันล่ะหลันล่ะเหลี่ยนล่ะฟฤกษา

หลิงเห็นอ้ม ชมเม่นมยุราๆ  สกุณาบังไฟรๆ ไต่ไม่คบสูง