แหล่อีสาน เชิญผะเหวด

 คำกล่าวแหล่........
                  
                      สญชัยโย……..บั้นพระยาบรมศรีสญชัย ตนแก่นเหง้าจอมเจืยงเจ้าจอมจักบุญชูเชยชักชอบ      หกท้าวกอลกับกันเป็นที่น่าอัศจรรญ์เสียงนี่นั่น    เกลื่อนก้องเสียงตื่นต้องกสากล.....      คนเทพาใจสั่น   สะท้าน   ปั่นทั้งปวง..... ทั้งเขาหลวงสิเนโนราช     
              ไหวหวั่นหวาดกวยสาร  ทังสัตตะบริภัณฑ์เจ็ดชั่นทุกขอบคือว่า
หลายทั้งสองเลิศแล้ว   กับทั้งแม่ออกแก้วสายสมร    กับทั้งพระเวสสันดร   ตนผ่านเหง้า   จอมเจื่องเจ้าสญชัย      ปัญญาไหวคิดได้หม่อๆกับทั้งนางน้องหน่อผุสดี......
ตนเป็นบรมมเหสีแก่นเหง้า  พระกษัตริย์เจ้า    ทั้งหกจึงลงมาประสุมชุมนุมสลบพร่ำพร้อม    โอนอ่อนน้อมเป็นอัน      นึ่งอันเดียวกัน  ยะทาในกาละยานใดตะทา
ในการละยามนั้น   บั้นอินทาธิราชตนเป็นองกาจจในตาวะติงสา  สัญญาธาราปะวัติชิตะวา   ก็ให้ยังห่า  ฝนโบกขะ.........ระพัดให้ขจัดตกลงมาในขงเขต    ประเทศที่ศาลาตะมะถังปะกาเสนโต    สัตาถาอาหะภิกขะเว  ดูราภิกษุทั้งหลาย

ยามเมื่อหายโศกเศร้าและโสกา...... สัพเพรัตฐาชายเมืองมวลทุกหมู่     สะพู่หมู่มวลมาทั้งเสนาและมนตรี    ทั้งเศรษฐีและทวยข้านายมาพร้อม.....ฝูงหมู่ธนูหาญ   ฝูง อาจารย์และนักปราชญ์อามาตพร้อม     ฝุงหมู่เนืองนอง นับว่าได้ 12....  อักโข  โอ  เพณี   เขามีใจยินดีบ่อ โศกเศร้า ไห้ฮำเฮาเต็มดงในไพรพงหิมะวาสเนื้อนกขาดใจตาย พฤกษาวายใบหล่น ดอกไม้.
หม่นหมองดวง.... ในไพรขวงทศมาสฮ้องไห้ขาด สยบสบกับติ่นจ้องไจ้เอาบาทไท้ทูลผม- ยิน อารมณ์ลำาบากคิดยากด้วยดอมท้าวบาบ่าวบ่อเมือเมือง.... ประ นมมือเนื องทั้งสิบนิ้ว ระหว่างคิ้วกราบไหว้สาธุการ

ข้าน้อยขอ-วอน*วาน..... ดอมสองกุมารแก่นไท้ฮ้องไห้ลูบอกอยู่ว่อนๆ เชิญ ภูธรแจ่มเจ้ากับทั้งนางหน่อเหง้ามิ่งมัทรี ตนเป็น วรมเหสี-เลิศแล้ว ขอจงให้เมื่อผ่านแผ้วแก่สีพี- ด้วย ศรีสวัสดีบ่อหล้า ไหว้พระเวสสันตาเจ้าด้วยบทบาทพระคาถาว่า
" ตะวันจะโน อสิโรราชาวรัชชัง กาเลถะโน อุโภ"

ดังนี้เป็นเค้า ตั้งแต่พระบาทเจ้าเจียระจากหนีเมืองมา อัฐถะเคืองใจไพร่ เหตุว่า พระนี้เมือบ่อได้สิเชิญเจ้า แผ่นทะรงค์--- ว่าเชิญเยอ >>>>>

           เชิญพระนี้เมือเป็นปิ่นคำปักเกศเกล้าเชิญ     *เชิญพระนเมือเป็นเจาเจืองจอมพลผาบสากลแหลงหล้าแกไพรฟาฝงหมเสนาเมองขอใหยศศักดเฮีอง
ผ่านแผ้ว เชิญพระนี้เมือสถิตผาสาทแก้วให้มันฮุ่งเฮืองท่อนเด้อ เชิญเยอ>>>>> เชิญพระนี้ เมือชมหกหมื่นพันนางหนุ่มเหน่า
เชิญพระนี้เมือเป็นเจ้าแก่สีพี-อุโภสองกษัตริย์ ตรีเอ่ย.....แก่นไท้บ่อ ควรพระสิละสิปะนครไว้ให้มันเศร้าเป่าศูนย์หมอง เชิญพระนี้คือเมือปุนปองครองเมืองเลี้ยงไพร่ฟ้า เชิญ ทั้งลูกสะใภ้หล่านางแก้วมิ่งมัทรี *เชิญเยอ 
      
          เชิญพระนี้คืนเมือหาผุสดีแม่ออกแก้วกับทั้ง สองผ่านแผ้วพระยาพ่อปิตตา เชิญพระนี้คืนเมือเลี้ยงลูกทาระกาลูกน้อยอ่อน *เชิญท่อนท้าวเมือ ตุ้มว่าไพร่พล-- *เชิญเยอ.........
             
           เดียวนี้อย่าสุนาน เชิญพระนี้คืนเมือห้องวิชัยยนบนปราสาท เชิญมหาราชเจ้าเดียวนี้อบ่าสุนาน ส่างสิปะสิละวิมานทองไว้ทั้งเมืองให้ฮ่างสูญเปล่าสาบ้อ ส่างสิละเผ่าเชื้อทาง บ้านให้หม่นหมอง     
      
            *เชิญพระนี้เมือปุ๋นป้องครองเมืองเลี้ยงไพร่ฟ้างามยิ่งหน้ากว่าสาวสวรรค์ตาม ประเพณีอาญาธรรม ดังเก่าเป็นท้าวเหล่าสองที- ฉักขัตติยะบัพพังนิธิตัง ๓๖  คาถาถ้วนๆ จบกะบวนบั้นแอ่วธูปเทียนทองดอกไม้แก้วถวายแล้ว--นะ-สิอ่วย*ลง โอ้ๆๆโอยย น่อออออ