แหล่เชิญวิญญาณ


บัดนี้  วันนี้เป็นงานสร้างกองบุญ ของเจ้าภาพ ประกาศญาติพี่น้องให้เห็นฮู้คู่สู่คน ในเบื้องต้น ปรารภถึงคนตาย ท่านได้วายชีวาจากเฮาไปแล้ว บ่มีวันคืนเยี่ยมกลับมาพ้อกันอีก

      จากไปค้าไปขายกะยังมีมื้อสิโค้งเห็นหน้าดอกห่าหลัง อันนี้หยังตายไปแล้วบ่มีว่าสิคืนกลับ สุริโยลงลับ มื้ออื่นมาบ่มีพ้อ ตายไปน้อบ่เห็นส้นจักไปดีหรือไปชั่ว 

      ไปนรกหรือสวรรค์ไผกะเลยบ่ฮู้เห็นหม่องว่าป่องไป ฝากแต่ความโศกไว้ให้ญาติมิตรสายโลหิต ทุกคนพากันคิดฮ่ำหาบ่มีเว้น


                อันว่าความตายนี้ แขวนคอทุกบาดย่าง โยมเอ้ย    ตื่นมื้อเช้าเห็นหน้าจั่งว่ายัง

 อันว่าความตายนี้ตายถมดินเนื้อชิ้นเน่า โยมผู้ฟังทุกถ้วนหน้าหาทางเว้นกะบ่มี   อันว่าความตายนี้เป็นแน่ถาวร เป็นคำสอนพุทธองค์เรื่องจริงคือความเว้า    บ่ตายหนุ่มกะตายเฒ่าบ่ตายเหง้า กะตายพรากจากกันไปคนละก้ำ

     เอิ้นได้กะบ่เห็น ตายจริงๆเอ้ย บ่ได้ตายเล่นๆ คือมวลหมู่ละครหนังน้อโยมน้อ นั้นอีหยังเขาแสดงสมมตติตนแต่เพียงเรื่อง บทละครที่เขาเล่นบทละครตามหน้าที่ บาดว่าตายเอาอีหลี แสดงเอากะบ่ได้ตายแล้วกะเน่าเหม็น ยกตัวอย่างอาทิเช่นคือ…………..

     เพิ่นตายไป ไผกะเฮฮนหาว่าอยากเห็นเจอพ้อ นั่งนอนรอคอยถ้าค่ำแลงมาอยากเห็นนี่ มาอยากพบแท้น้อมาอยากพบแท้น้อ รอได้กะส่ำรอ มาอยากพบแท้น้อโอนอหว่างเวรกรรมคิดอยากหาทางพบคืองมเข็มอยู่ในน้ำ

      มื้อนี้คือวันล้ำลูกหลานทำบุญ อุทิศทอดตลอดแจกข้าวน้ำทานให้แก่พระสงฆ์ ลูกหลานลงทุนสร้างสละเงินซูใส่ เครื่อวทำไฟประกาศก้องเสียงดังก้องก้องกังวาน นิมนต์พระลูกบ้านมาแจกแจงแสดงบุญ โอสถธรรมขนานดีตรีโทขนานด้าม ญาติโยมไหลมาหุ่มซุมกันโอ้ย ดอกนั่นนี่ มีทั้งพี่และน้องลุงป้าน่าอา

        พร้อมหมู่คณา พร้อมกันมาทั่วหน้าอีกบ้านอื่นเมืองอือ มื้อบ่วันกะจากกันมาหน่ายเด เสียดายโอ้ โอ โอ้ โอ โอ่โอ โอ้โอ โอ้โอโอโอ๊โอ้โอโอโอ …โอย โอ๋ 


       แสนเสียดายคุณพ่อ…นอ จากแล้วหนอมีมีวันกลับมาหา ปล่อยลูกหลานทนทุกข์กลืนน้ำตา เป็นกำพร้า อีกกำพลอยแสนน้อยใจ มาบัดนี้เหลือเพียงแต่รูปถ่าย โอ้มาตายจากไปใจถวิล ตื่นเช้ามานั่งโศกาน้ำตาริน โอ้มาสิ้นจากไปใจอาวรณ์ โอ้ย 

       บ่เห็นโตบ่เห็นหน้า บ่เห็นหูบ่เห็นตาคงเหลือไว้เพียงแต่ชื่อ คือสิไกลออกหน้ายามสุขนั้นสิอยู่ใส แล้วกะจั่งว่าสาธุ สาธุเด้อ จั่งว่าเทพท่อนไท้ ผู้หูทิพย์ตาใส คั้นได้ยินสียงอาตมาให้เหนี่ยววอนวานเอิ้น เชิญไปเอิ้นเอาให้ หาวิญญาณมาให้แน่ คือวิญญาณของคุณ….

        นี่ละแหมแม่นสิอยู่ฟากฟ้าเขาแหล่แจก้ำถิ่นใด๋ สิอยู่บนหรืออยู่ใต้หัวไฮ่แจสวน ขอเชิญชวนมารับเอาส่วนบุญวันนี้ พี่และน้องบ่ได้ตอขัดข้องหมองหัวใจ

      น้อจักเทื่อเสียสติด้ามครั้งอภัยบ้างบาดพูดจาเด้อพ่อเด้อ เจ้าอย่าถือโกรธกล้า ถือเป็นเรื่องของมนุษย์ มืดแล้วจางหายไปอย่าได้ซังขังข้อ ขอแต่วิญญาณเจ้า มาไวไว..


อย่าได้อยู่ โอ้ยคั้นเจ้ามาฮอดภูอย่าได้ทาผ่าล้านมาฮอดป่าหิมพานต์อย่าคาเก็บหมากผีพ่วนมาฮอดไฮ่ฮอดสวนเจ้าอย่าคาแจฮั้ว ตัวเจ้าสิเหยียบหนามเด้อพ่อเด้อ คั้นเจ้ามาฮอดน้ำอย่าได้อาบลูบสีมาฮอดสายวารี ญาติกาเตรียมไว้ 

        มาฮอดใสกะตามถ่อน อย่ามัวงอน แล้วหายนี่ โอ้ยญาติของเจ้านี่ละแหม ไผกะครองคิดถ่าแม่นคาค้างอยู่หว่างได๋ คิดเห็นเด้ คิดเห็นคราวก่อนกี้ เฮาเคยฮ่วมสุขทุกข์น้อพ่อน้อ สุขเคยสุขนำกัน วียกงานยังเคยสร้าง บาดเจ้าไปคนทางย่างคนเส้น ซ่างมาเป็นสีเวิ้งว่าง น้อพ่อน้อ รอตัวเจ้ากะบ่เห็น รอตัวเจ้ากะบ่ได้ กองบุญนั้น ได้สร้างหา  นั่นละน่า อีพ่อเอ้ย…….นอ


#หัดแหล่อีสาน #เทศน์แหล่อีสาน#กลอนแหล่อีสาน#คำกลอนแหล่