คำกลอน แหล่ ผุสดีขอพรทิพย์
แหล่ผุสดีขอพรทิพย์
บัดนี้........................มื้อนี้เป็นวันได้มหาชัยโชคใหญ่พ่อแม่เอย
พวกโยมพ่อโยมแม่พากันไหลหลั่งเข้ามาโฮมเต้าอยู่ศาลา
ศรัทธาโยมพวกพี่น้องได้มาฮ่วมสามัคคี จิตยินดีในธรรม
ภาคกระแสเสียงต้าน
พ่อเจ้าภาพแม่เจ้าภาพทั้งหลายได้นิมนต์เจ้าหัวหลานจารย์...........
มาเทศน์โปรดพี่น้องทางเสียงแหล่บ่ม่วนหู
นอโยมพ่อโยมแม่การฟังเทศน์ของคุณโยมคงสิฮู้มันแล้วแต่ฮูคอ
บางวันดีบางวันเลวแล้วแต่คอสิพาต้าน
บางวันหวานบางวันส้ม ขออภัยอย่าฟ้าวว่า
ขออภัยมวลศรัทธา ขอออกโตไว้แต่ต้น คุณโยมเจ้าให้ค่อยฟัง
เออในตอนนี้พวกโยมพ่อโยมแม่มีจิตใจต่อตั้ง ถือเป็นเรื่องธรรมดานอโยมนอเทศน์รักษานิทานธรรมแต่ก่อนหลังเอาไว้
ในตอนนี้บ่ถืกใจอภัยท่อนบ่เป็นตาออนซอนคุณโยมเจ้าอภัยก่อนแนวพระเทศน์บ่ได้ฟ้อนจักสิโค้งบ่อนจังได
นั่งจับไมค์บ่ได้ฟ้อนปากกะว่าไปตามกลอน ได้ยอแขนยอมือกะว่าพอใครบ้าง
นี้หยังนอเพียงแต่มาเอยต้าน จับสำเนาไปตามส่วน ม่วนบ่ม่วนข้อยกะบอกบ่ได้
คุณโยมเจ้าจงวิจารย์ ผู้มาฟังเอยต้านโปรดคิดว่าเทศนา
เด้อพ่อเด้อเด้อแม่เด้อจังสิบรรเทาทุกชื่นกะใจบ่เหงาง่วง
ดวงมโนของเจ้า สิเบาบางบ่เอ้าอั่ง
อีพ่อเอยอีแม่เอย
ในวันนี้ขึ้นชื่อว่าการฟังไผกะคงสิฮู้เห็นแล้วสู่ประการ สิให้ถูกกับใจของคุณโยมทุกๆท่านกะเป็นเรื่องเหลือวิสัย
ดวงฤทัยของคนเฮามันต่างกันคือวงล้อ ผู้ลังคนมักเสียงน้อย ผู้ลังคนมักเสียงใหญ่
บางคนมักเทศน์ไว บางคนมักเทศน์ช้า ลูโตนข้าผู้อวยหัน
เออคันเทศน์คอยว่าชันกะผัดว่าข้อยแพงเสียงพ่อแม่เอย
จังสิแพงไปตายหยัง เทศน์บ่ดังจาแจ้ง คันเทศน์แฮงผัดซังซ้ำว่าลำคราญหูสิแตก
แงกไปไสฉันโลดถูกแต่ตอกน้อยคุณโยมเจ้าอยู่บ่เซา เออคันเทศน์ไวว่าชัน
กะผัดว่าจักสิฟ้าวไปตายหยัง เทศน์ช้าหลายโยมกะชัง ว่าหน่ายทำนองเย้อน
เกินเต็มทีแล้วทางข้อย อยากมีคอจักสามป่อง
นอโยมพ่อโยมแม่
คงสิถูกกับใจของคุณโยมพวกพี่น้อง แบ่งให้คอละเรื่องเสียงนี้สิม่วนหู
มวลนักปราชท่านผู้รู้ให้เจ้าอ่านตรองคิดนานาจิตของคนเฮา มันต่างกันคนละที้บ
ในตอนนี้สิให้ถูกกับใจของคุณโยมหมดอยู่นี้กะเต็มทีผู้สิซ่อย
โยมพ่อโยมแม่เอยใครแต่ม้าก้านกล้วยคันไวฟ้าวให้แล่นเองดอกนอพ่อแม่เอย......................................................................นอ
เออในตอนนี้หันมาเข้าในนิทานตามหน้าที่ผุสดีสิกล่าวเว้านำเจ้าพี่พระอินทร์
โอยนอพี่ตั้งแต่กี้ ดินกี่เฮากะยังได้ยอ ดินขอเฮากะยังได้ปั่น อยู่นำกันบ่ได้ขาด
ทั้งตักบาตรหยาดน้ำหวังสิเข้าฮ่วมบุญ ทางกุศลยังได้สร้าง กฐินทานกะได้แต่ง
เป็นผัวฮักเมียแพง ตั้งแต่ปางก่อนกี้
สิจำให้ห่างกัน
อัศจรรย์เด............น้องมาอัศจรรย์เด กรรมเวรมีแต่ปางก่อน นอนกะนอนบ่ได้
คิงกระด่างเป็นแผล ในตอนนี้อันว่าพระอาทิตย์พร้อมดอกไม้เ-่ยวบ่มีหอม
ดอกกระยอมบ่มีบาน โลดหมนหม่องศูนย์เศร้า อันว่าเทวีเหง้า ผุสดีน้องนาถ
ปรารถนาอยากได้พระพรแก้วเครื่องทรง
สมกับคำเขาเอิ้น ทสพรขึ้นก่อนมี สิบตอนบอกไว้พระนางไท้สิกล่าวขอ
ข้อหนึ่งนั้นถ้าข้าลงไปเกิดกล้ำหนแห่งแดนใดพี่เอย
ขอให้เป็นอัคครมเหสีเป็นแม่เมืองเป็นเค้า ขอให้มีสาวใช้ สนมนางเพียรพาก
พร้อมทั้งกับเศษไท้ผู้ฟ้อนเริ่งระบำ
ข้อสองนั้นขอให้ตาสองกล้ำนี้ดำดีปี้ปอดพี่เอย
ขอให้เป็นดังตาลูกเนื้อ อย่าขาวขุ่นขุนมัว
ข้อสามนั้นขอให้องค์พระภูคิ้วเสมอกันคงเที่ยง
ขอให้เป็นดังคันธนูโกงโค้งตอนแก่กะดังกัน
ข้อสี่นั้นเมื่อข้าลงไปเกิดแล้วให้นามว่าผุสดีเด้อพี่เดอ้
ขอให้ชาวสีพีได้เรียกตามนามเค้า ถึงว่าลงไปกล้ำแดนใดกะตามช่าง
ผุสดีชื่อนี้นามข้าให้ดังเดิม
ข้อห้านั้นเมื่อข้ามีลูกน้อยให้เกิดก่อนเป็นชาย
ขอให้บารมีหลาย กะเลือนคนทั้งค่าย ชนฝูงใดมาเข้าวังพระองค์ให้ได้พึ่ง
ชนฝูงทุกข์ขมอดไห่ ให้มาเข้าพึ่งเย็น
ข้อหกนั้นเมื่อข้ามีลูกน้อยคับประทีปทรงครรภ์ขอให้กลายกลมเหมือนกะดังเยาว์ยังน้อยขอให้นาภีเกลี่ยงเพียงกันสันเก่าเด้อพี่เด้ออย่าได้หนักหน่วงท้องคือด้ามดังว่ามา
อย่าได้ยนย้านแท้คือคนอยู่โลกลุ่ม
ขอให้กลมกล้อมเกลี่ยงคือคำข้าปรารถนา
ข้อเจ็ดนั้นขอให้นมตุ่มตั้งเสมอดังจูมทอง
ขอให้ฮุ่งเฮืองใส เต็งตึงเตงเต้า ขอให้นมของข้า ผุสดีนี้สันเก่าเด้อพี่เด้อ
ลูกสิดึงดูดทื้น อย่ามีได้คันหย่อนย้าน อย่าได้ยนย้านแท้ คือคนโลกลุ่ม
ขอให้เป็นคือดังตูมดอกไม้ใสคือจูมหน่วยฆ้อง
นมอีน้องให้เต็งตึงนั้นละนาพระองค์........................................นอ
เออข้อแปดนั้นขอให้เกศาข้านี้ดำดีปี้ปอดพี่เอย
ขอให้ดำดีดกกะดังเทาอยู่ในน้ำ อย่าได้มีขาวเส้นแคมแกมเอิ้นว่าหงอก
ขอให้เป็นดังปีกแมลงผู้เปี้ยงให้ดำเลี่ยมอยู่บ่เซา
ข้อเก้านั้นข้อให้กายีน้อยผุสดีโดยดังเด้อพี่เด้อ
ขอให้ใสส่องแจ้ง แง่งพื้นดังพระจันทร์
ถึงว่าอายุได้วัยแก่พุ้นปัจฉิมขอให้กายกลมเหมือนคันดังเยาว์ยังน้อย
ขอให้กายาน้อยคือผู้สาวขึ้นใหม่เด้อพี่เด้อขอให้เป็นคือผู้สาวสำน้อยกำลังขึ้นหนุ่มคะนอง
ข้อสิบนั้นขอให้ปัญญาข้าคงคายทั้งฉลาดเป็นนักปราชใต้แผ่นพื้นให้ลือแท้แต่พระนาง
ฝูงหมู่โทษาฮ้ายพันธนังมัดผูก ฝูงเขาตีจองโซ่ตัวเกี้ยวเนี่ยวขา
ข้อสิบนี้ขอให้ปัญญาข้าผุสดีฮู้ฮ่อมเด้อพี่เดอ้ ขอให้ปลดปาดเปี้ยงด่วนให้ปล่อยไป
นี้ละเด้อคุณพี่ นี้คือพรชัยแก้วสิบประการที่น้องว่า ขอคุณพี่พระอินทรา
จงประสิทธิ์ประสาทให้สาแล้วจังสิลงนั้นละนาพระพี่เอย......................................................นอนอฯ
0 ความคิดเห็น