คำกลอนหมอลำ ลำเดินไล่ผีเปรต

  

กลอนลำ ลำเดินไล่ผีเปรต

ออกจากบ้านเดินผ่านสายดอน   นรสรรอนเรือนพืชภูพะนายไม้   หลายลำต้นปนกันถันถี่ๆ บ่อาจนับอ่านได้ไพรกว้างซางมี      หวิดจากนี่ถึงที่หิมพาน น้อกลายเป็นดงหลวงละหมู่ผีสางฮ้าย มองเห็นเด้อ

 มองเห็นปัปประตูขั้น เขาชันตันป่อง    ดอยใหญ่ตั้งควันกุ้มมือมัว    ขัวนัวมงพืชภูพระเขตเขาขามย้าน    เปตรโตฮ้ายผีมารฝูงเปตร โขงเขตนี้เป็นบ้านหมู่เขา เห็นเฮาไปแล่นมามาจาต้าน      วานเสียงจ้อยไขคำเอิ้นใส่ 

แขวนง่าไม้เปลือยผ้าปล่อยกลาย    เป็นฮูปฮ้ายเอิ้นสั่งตามหลัง     ขอให้ทำกองบุญอุทิศหาสู่เจ้า     ซุมผีเว้าจากันนี่หน่ำๆ     ตูได้ลักเล่นชู้ใจเลี้ยวจากผัว เป็นเวรต้องปองเอาผัวเผิ่น    ไฟจึงมาไหม้ก้นลามขึ้นหว่างขา 

เภทหนึ่งนั้นลิ้นเตื่อยเตเซ   เหลียวเบิ่งตามันแดงดั่งไฟกองฮ้า    มันนั้นเดอยามวาบุตรตาเข้าตาเข้า   พรมจันทร์ทรงเพศ   ลูกบวชสร้างถือผ้าห่มเหลือง มันบ่หวังกองบุญถ่มน้ำลายนำก้น 

เภทหนึ่งนั้นหัวเหล่าเป็นควาย  โตเป็นคนสร้างแต่อางผางฮ้าย    ชาติก่อนกี้เขาได้เป็นแม่ม้อนขับปี่ปัวคน    ฆ่าหมุ่งัวควายสัตว์เบิกพระลีหน่ายจ้ำ

 เภทหนึ่งนมยานเท่าถึงดินลากแก    เคยเปลือยกลายเข้าสู้ละในอารามกว้าง แต่ก่อนไปกินทานบ่เบี่ยงถือสไบผ้า    เภทหนึ่งหาคุยเว้าปองเอาเจ้าหัวบ่าว จั่งได้เป็นฮูปฮ้ายสองหน้าสี่ขา    ว่าแขนตันกอดเฮาเว้าอุ้ม   

ฟูมฟายเว้านำหลังเอิ้นสั่ง   เภทหนึ่งฮูปากน้อยทอด้ามทอเข็ม   มันบ่เคยทำทานกะแต่งบุญคุณค้ำ    แนวหนึ่งนั้นตัวดำปานถ่านๆ   แนวชาติก่อนกี้เอาห่อมบ่ขอ   เป็นคนฮ้ายใจจนสาโหด 

เขาด่าป้อยเวรให้แต่หลัง   เห็นเฮาไปสั่งความนำก้น    เข้าตนผ่ายมาหาโดยฮีบ ฮ้องฮ่ำไห้เทิงเอิ้นแล่นนำ   โตสูงได้ปลายตาลสุดซัว    ไผผุมัวกลัวย้อนย้านไปหั่นส่วนตาย ก้ายที่นั้นคาวเข่งสามเดือนๆ น้อเฉียววันคืนบ่มียามยั่ง....