บัดนี้ สิกล่าวต้านกระแสเรื่องคำกลอน ทศพรกัณฑ์กกยกประเดิมดาซ้อน

ตามคำสอนชาดกแหล่กระแสธรรมอันล้ำค่า กล่าวถึงนางเทพฟ้าผุเมียเหง้าท่านพระอินทร์

ผุสดีนางได้สิ้นบุญเก่าที่ทำมา จั่งได้ไลลาปรางค์จากสวรรค์เวียงแก้ว

นางได้เบิ่ดบุญแล้วกะจำใจสิได้ห่าง สิได้ไลละข้างลาล้างคุซุแนว

อยู่บ่ได้อีกแล้วจึงเอื้อนแอ่วขอพร เป็น 10 ตอนพระพรทิพย์จากพระอินทร์อวนอ้าย

 ข้อหนึ่งนั้น 

 ยามเมือนงค์นางย้ายลงไปมนุษย์โลก ขอให้โชคมิ่งล้นได้ไปซ่นเพิ่งพระยา

 เป็นธิดาเจ้าฟ้าสนุกก่อกองกุศล บำเพ็ญตนให้ปรากฏประโยชน์ผลให้คนย้อง 


 ข้อที่สอง

 ให้งามเยี่ยมดวงตานิลเนตร คือดั่งตาลูกเนื้ออย่าขาวขุ่นให้ขุ่นมัว

 บาดนางหลิงแลเยี่ยมไผ๋มองให้มิ่งเมื่อย เทิงฮักเทิงอยากได้แลแล้วเปิดบ่เป็น 


 ข้อสามนั้น 

 ขอให้คิ้วคาดโค้งโก่งดั่งคันศร ขนตางอนงามลับเลิศวิไลบาดแลเยี่ยม

 ยามชายแลสิ่งลิงนำให้ฮักฮ่อม ยิกคิ้วต่อแต่ละครั้งพออยากล้มถ่าวตาย 


 ข้อสี่นั้น 

 ยามทวิโยกย้ายดอกตายจากเมืองแมนไปสู่แดนเมืองมนุษย์ให้ชื่อผุสสดีนี่

 ถึงโลกีย์แดนใต้หรือเมืองได๋กะตามซาง ผุสดีซื่อนี้อย่ามีให้เปลี่ยนแปลง 


 ข้อห้านั้น 

 ขอให้ลุที่แม้นเกิดราชบุตรา ผู้ที่มีบุญผลาดอกหลื่นคนทั้งค่าย

 ชาติต่อไปให้ถึงใต้โพธิญาณอันล้ำค่า ขอให้เป็นมารดาของพระพุทธเจ้า ผัวเหง้าให้ใคร่ครวญ


 ขอหกนั้น 

 วรกายให้เลิศล้วน สมส่วนบาดทรงครรภ์ ฉวีวรรณดูสวยดั่งบ่มีมานท้อง

 อย่าคือหญิงในห้องโลกาพื้นแผ่น อยู่ในแดนโลกใต้ให้เหลือแท้แต่พระนาง 


 ข้อเจ็ดนั้น 

 สองถันสวยสล้าง ปูนเปรียบดั่งจูมทอง ถันทั้งสองดูเต็ม เต่งตึงงามเยี่ยม

 เทียมดังสาวสวรรค์ฟ้า ถึงชรากะอย่าหย่อน ชูสลอนเต่งเต้ายามเฒ่ากะอย่ายาน 


 ข้อแปดนั้น 

 เกศาดำสะอาดอ้าน ประดุจปีกภูมรา แก่กายมากะดำดีหงอกอย่าแซมซอนได้

 ขอให้ดูดีด้วยสวยเป็นธรรมชาติ คือจั่งวาดแต่งแต้มงามโก้ กว่าผุได๋ 


 ข้อเก้านั้น 

 สังขาราโลกใต้หากบ่เที่ยงจีรังกาลจริงแหล่ว จงบันดาลกายนางให้ก้องงามนามเฟื่อง

ผิวขาวเหลืองนวลเนื้อให้สวยงามตามเก่า ชรากาลก็อย่าเศร้า กายน้องให้ผ่องใส 


 ข้อสิบนั้น 

 ถือเป็นเอกลักษณ์ว่าไว้ปัญญาเลิศ สมองดี ไผ๋ผุมีเวรเคราะห์ผูกพันธนาร่าง

 ขอให้ปัญญาน้องตรองตามได้ฮู้ฮ่อง เปิดป่องแก้ให้ไขได้ปล่อยไปนั่นเถาะนา...พี่พระองค์


 องค์อินทราธิราชไท้เลยประสาทพรทิพย์ 10 ประการดั่งนางขอคุซุแนวประทานสิ้น

พอพระอินทร์ประทานหล่า จบคาถา 19 ท่อน เป็นอันวาทศพรกะจบลงทอนี้ดอกเพียงหน่อยนั้นบ่หลาย