กลอนลำสาวทองไข เปิดตัวในเรื่องฮ้อยปูดำ


 อันนี้ ยินสลาตันต้อง ตาวตาลเปี้ยงปิ่น

 ดวงมาลาหง่าปี้น บัดลมต้องเอนไกว

 บุพผางามแก่งย้วนเอนอวยตามสายลม

 แม่นบ่ดมกะคงหอมกลิ่นมันกระจายฟุ้ง 

อันนี้การคราวยุ่ง 

ทองไขนางได้เอ้าอั่ง 

นอนหรือนั่งโลดคิดพ้อ ใจเก้อเม่อลอย...

ละคิดไปมาค่อยค้อย..หัวใจต่อยตำทรวง...

ปานมีดมีดขวางลงคอเสียบหัวลงพื้น...

ละวันเว็นคืนแสนเศร้าแต่เขาตายหนีจาก 

ผัวข่อยกลั้นสวาทโอ้...ป๋าข่อยให้อยู่เดียว 

ละจั่งแม่นเวรแล่นเกี้ยวหลายเทือหลายหน 

วัฏวันสงสารหากแม่นพรหมลิขิตไว้  

แม่นสิทำใจได้หากสุดฝืน บืนหน่วง 

ยามทุกข์ใจคือจั่งแบกโลกกว้างเอาไว้แม่นบ่วาง ...

.ลางเทือคือจั่งก้างมาขวางเสียบอยู่ในคอ 

ละตั้งแต่รอคอยเขา หากผ่านหลายปีแล้ว 

ละจนว่าสังขารข่อยชราลงเลยล่วง 

ความเคยหวังทั้งปวงคราวเอาปูนก๊านไว้

 ฝ่าตีนอ้าย บ่ลายลืม....เอ้อ...เออ...พี่น้องเอ้ย....






#กลอนหมอลำ #หมอลำเรื่องต่อกลอนอีสาน #หัดลำหัดร้องหมอลำ#กลอนลำ