เต้ยเดือนห้า..ภูมิผญาครูเค้าเเต่เก่าหลัง



        ...ออกจากบ้านกวยข้อยอแขน ตานางทำซอนแลนแอ่นกายกะเลยฟ้อน ไปสอนลอนนำอ้าย แขนก่ายเจ้าเปื้องป่าย เดินนำกันสะหล่าย หล่าย เดิน...นำกันสะหล่าย หล่าย 

     เดินผ่ายม่ายถนน ดัง...จ้นๆ คนกะเห่เลไหล  ไปนำกันสะลอยลอย ค่อยพันกันกลิ้ง พวกผู้หญิงเขาฟ้อน นำกันฟ้อนอ่อนๆ ละคันแดดแห่งฮอน    จรย้ายหม่ายถนน ดัง ..จ้นๆ ละคนกะแห่เลไหล ไปไวไว เลยเขิน สิหว่างเนินเขินน้ำ 

...พร้อม..ว่าแล้วๆ สิลาจากสายสมร จั่งว่าเข็ม..พรนาง สิย่างเดินเพลินย้าย กายนิแม่นดงด้าว คาวเดินสิแม่นเสิ่นย่าง

ว่าสิพาพี่พ้าย สิพาอ้ายค่อยเดิน โยบพะโยบ พะโยม ๆ ลมถั่งนิแม่นหวั่นไหว จิตอาลัยใจเหลือ เจ้าเหงื่อไหลไคหย่อย เดี่ยงนิเเม่นลมล่อง เสียงเจียงนิเเม่นดังม่วน นางอยากชวนหม่อมอ้าย มานำน้องค่อยเดิน  สิพาอ้ายค่อยเดิน ค่อยเดิน...







#เต้ยเดือนห้า #กลอนลำ #กลอนผญา #  หัดลำ#กลอนลำอีสาน#หมอลำกลอน