เป็นคาถาที่ผมได้ตกทอดสืบมาจากครูเขมร รุ่นเก่าๆ สืบทอดกันมา ผ่านครูทางลาวอีกที
เป็นคาถาที่ช่วยเรื่อง ความจำ   ทำให้จำแม่น ช่วยเหลือในบุคคลที่ความจำไม่ดี เป็นคาถาที่ควรเรียน ก่อนจะเรียนคาถาอื่น  ครูบาอาจารย์สมัยก่อนจะลูกศิษย์เรียนอะไรๆ มักจะให้อ้อ เหล่านี้ก่อน จะได้มีความจำ ถ้าจำเก่งก็จะเรียนดี เป็นขั้นตอนไป 

คนที่มีบุพกรรมเก่าหนัก เคยติดสุรามามาก หรือเบียดเบียนคนอื่นทางปัญญา เกิดมาชาตินี้เลยอาภัพ จำไรไม่ค่อยได้ จำหน้าได้ กลับลืมหลัง หัวไม่ดี อ่านหนังสือขยันเรียนแทบล้มแทบตาย เกรดก็ยังไม่เท่าเพื่อน หรือขยันยังไงมันก็จำไม่ขึ้นจริงๆ หนักๆบาง รายครูบาอาจารย์จะเอาอ้อยดำ มาเสกให้กิน แต่ทุกวันนี้คงหาท่านที่เสกอ้อยได้ยากมาก เพราะต้องขั้นอภิญญาใหญ่ (ในนิทานศรีโตร แต่ก่อน บวชเป็นเณร แต่ว่าความจำไม่ดีมากๆ อาจารย์เสกอ้อยดำให้กิน ทำให้ความจำดี เก่งเวทย์คาถาในที่สุด ) แบบเดียวกับที่เขาผูกยนต์จักร ยนต์ต่างๆ ไว้ตามขุมสมบัติป้องกันคนมาลักของ หรือตามพระเจดีย์ต่างๆ ต้องได้อภิญญาใหญ่จึงจะทำได้  ของผมสืบมาแต่อ้อขั้นเบาๆ 


คาถาบทนี้เรียกว่าอ้อ
อ้อ คือบทพระคาถาโบราณสืบทอดมาแต่ครั้งอิสาณใต้โบราณแถบๆ อุบลราชธานี และถิ่นอิสานใต้ แถว ศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์

แต่อ้อที่ผมนำมาให้บทนี้ เรียกอ้อจำ   มีสรรพคุณในทางช่วยเหลือความจำ ทำให้จำแม่น เรียนรู้อะไรๆ ได้รวดเร็ว ทั้งบทพระธรรมคำสอน หรือบทเรียนต่างๆ หรือฟื้นความจำได้รวดเร็ว


ถ้าจะเรียนพระคาถาบทนี้ เดี๋ยวผมต่อคาถาให้ครับ กรรมวิธีของพระคาถานี้ก็คือ ให้ตั้งขันธ์แปด...    ขันธ์แปดคืออะไร ก็คือนำจานสวยๆ หรือจานสีขาวมา 1 ใบ หรือพานสวยๆก็ได้ 1 พาน

เครื่องขันธ์แปดประกอบด้วย เทียนแปดคู่ ดอกไม้แปดคู่  
ขันธ์แปด บางท่านโจมตีว่า ไม่มีหรอก มั่วมากกว่า สรรพสัตว์ที่ยังไม่ถึงพระนิพพานมีแต่ขันธ์ห้าเท่านั้นแหละ ใช่ครับท่านเข้าใจถูกต้อง แต่ขันธ์แปดในที่นี้คือเครื่องเขาใช้แสดงความเคารพนับถือกันระหว่างครูกับศิษย์ ไม่ได้มีอะไรมากมายไปกว่าเครื่องยอมรับกัน ซึ่งแล้วแต่ครูบาอาจารย์ที่ถ่ายทอดมา เรียนสายกันมายังไง

ตัวคาถาหรือตัวอ้อนะครับ




อ้อจำ
"โอม สะ กุ โส วะ หัง อะ นุ พัน ติด โต 
โอม ยอด อ้อ อ้อ พระ อะ ระ หัน ตา
มา วิ วั๊ก วิ หว่อน 
ขอ ให่ ใจ ผู่ ข่า 
ตาม ธรรม วิหัง โอม สะ โหม ติด"



อ้อป่อง

"โอม ตุ๊ ปุ๊ สะ ลุ ปัญญา 
กัสสะ ลูปา เอหิ สะโหมติด 
โอมจิตติ มหาจิตติ โอมจิตตัง มหาจิตตัง
พันธะนัง เอหิ สะโหม ติด"







ป่องแปลว่า รู หรือสิ่งที่รอดออก  อ้อ ป่อง จะช่วยในเรื่องการแก้ไข ปัญหาเฉพาะหน้า ฉับพลัน มีไหวพริบปฏิภาณ ไม่ติดขัด 

อย่างเช่นเจอปัญหาเฉพาะหน้า จะช่วยให้มีสติ มีทางแก้ปัญหา ช่วยในเรื่องการเรียนของนักเรียนนักศึกษาได้ ทำให้เข้าใจบทเรียนได้ง่ายและรวดเร็ว


วันไหนเรียนติดขัด หรือมีเรื่องข้องใจอะไร ที่แก้ไม่ตก จะมีครู ที่ไม่ใช่มนุษย์มาสอน ในความฝัน บอกทางแก้ปัญหา หรือสอนบทเรียนให้เรา ทำให้ได้เปรียบเพื่อนๆ ในการเรียน....หรือมีทางแก้ปัญหา


แต่ว่าพระคาถาบทนี้มีความลำบาก ในการตั้งเครื่องบูชา  อันได้แก่ ต้องตั้งขันธ์แปด ขันธ์ห้า แล้วก็มีเหรียญสตางค์แดง 1 เหรียญ ค่อนข้างยากในการบูชา ทุกวันนี้อนุญาตให้ใช้เงินปัจจุบันแทน 1 สตางค์ ในอดีต ค่าเยอะอยู่นะ เทียบเป็นเงินในวันนี้ไม่ทราบว่าจะเท่าไหร่ ให้นำเงินบูชาครูนี้วางในขันธ์ห้า 

คาถาสองบทนี้รับรองไม่เป็นผี เป็นปอบ ถ้าของไม่ดี ผมไม่ถ่ายทอดให้ใคร และของไม่ดีจริง ผมไม่รับมา  อีกอย่างผมเป็นเพียงคนที่ยังอ่อนในเรื่องเวทย์ต่างๆ ดังนั้นอย่าได้ส่งของมาลองผม ผมเคยโดนมาแล้ว ถ้าจะส่งมา ให้ส่งปูน ทราย สังกะสี ตะปูตอกบ้านมาจะดีกว่า หรือวัสดุก่อสร้าง จะได้นำไปสร้างวัดที่อิสาณ ซึ่งที่นั่นเขากันดารจริงๆ ส่งมาสัก 10คันรถ จะได้ร่วมมหากุศลกัน





ขอฝากแต่ยอดมนต์หรือคาถาใดๆ ไม่เท่าพระพุทธมนต์ครับ เพราะมีพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ถ้าเราสวดและพิจารณาบ่อยๆ นำมาปฏิบัติแล้ว สามารถ ยังผล ให้เราเข้าถึงพระนิพพานได้....


ยอดคาถาใดๆ จึงไม่เท่าพระพุทธมนต์ เพราะทำให้คนหยุดเกิดได้ หยุดเกิด ก็หยุดทุกข์ทั้งมวล


คาถาอื่นๆจึงเป็นตัวช่วย  บางคาถาสนองกิเลสคนอย่างมากมาย ใช้ไปบีบบังคับ ก่อกรรมทำเข็ญกัน บ้างก็ทำร้าย กัน สาระพัดสาระเพ

ดังนั้นครูบาอาจารย์ทั้งหลาย ก่อนจะสืบ วิชาให้ใคร เขาจึง คิดแล้วคิดอีก บางทีปล่อยให้ตัวเอง ตายไปพร้อมกับคาถา ไม่ยอมสืบทอดให้ใคร 

ผมโชคร้ายที่เกิดไม่ทันคุณทวด ไม่งั้นป่านนี้ มีพระคาถาโบราณมากมาย มาไว้ถ่ายทอดให้ท่านที่สนใจ เพราะคุณทวดเป็นหมอธรรม เก่งกล้าอาคมที่สุดของแถบนั้นสมัยนั้น.....สมัยไหนหรอ ก็ประมาณ ในหลวง ร.5 พระองค์ท่าน สร้างทางรถไฟ 


แต่รุ่นลูกๆไม่ค่อยจะสืบทอดไว้   พอตกมารุ่นผมจึงมีเหลือไม่กี่บท

เหลือเฉพาะที่สำคัญๆจริงๆ และพิธีกรรมบางอย่าง ที่เป็นไสยศาสตร์ อย่างเช่นของที่บ้านหายไปสักชิ้น ถ้าไม่เกินวิสัยของกฏแห่งกรรม อย่างเช่น หลานชายผมตอนเป็นเด็กๆ ซน เอามีดอีโต้ คุณยายไปเล่น แล้วลืมไว้ในป่า ยายจะใช้ ก็หาไม่เจอ หาจนบ้านเพิง ก็ไม่พบ หมดทางแก้ ยายเลยใช้วิธีโบราณ ตั้งพิธีนิดหน่อย ทำกรรมวิธีโบราณ แปปเดียว ยายรู้เลย.....ที่ที่มีดตกอยู่ ได้มีดกลับคืน

โถ่......คุณยาย ทำไมไม่ใช้ตั้งนาน ผมเสียเวลาหาช่วยตั้งนาน

ผมสันนิษฐานนะครับ คนโบราณ ถ้าไม่เหลือวิสัยจริงๆแล้ว เขาจะไม่ใช่ของแบบนั้น เหลือวิสัยหรือหมดหนทางจริงๆ เขาจึงจะใช้ เดี๋ยวปิดเทอมเรียนจบแล้ว ผมจะไปเรียนพระเวทย์คาถาโบราณไว้ให้ได้เยอะที่สุด เพราะเดี๋ยวมันจะสูญหายไปหมด


ผมเอาเกร็ดไสยศาสตร์มาฝากนะครับ ช่วยทางแคล้วคลาด เวลาขึ้นรถลงเรือ ขาเขินดิน (ภาษาอิสานแปลว่า ไปไหนมาไหน ที่เท้าไม่เตะพื้น)

ให้เรานำมือก้มลงหยิบดิน ในบริเวณบ้านเรานั้นแหละ หยิบมานิดนึง แล้วขอบารมีพระแม่ธรณี ให้คุ้มครองเรา ให้เดินทางปลอดภัย จากนั้นเอาดินนั้นแหละ ใส่ลงบนหัวเรา พอดินทางถึงที่หมายปลายทางโดยปลอดภัยดีแล้ว ถ้าจะตอบแทนท่าน ก็ให้ตั้งของบูชานิดหน่อย ของบูชาจำไม่ได้ครับ

เดี๋ยวไปถามยายก่อน    ไม่ตั้งของบูชาท่านก็ได้ครับ ท่านไม่ว่า เวลาทำบุญก็อุทิศถึงท่านบ้าง แล้วระลึกถึงความดีของท่าน ....

เดี๋ยวจะหาเกร็ดความรู้ต่างๆมาให้เรื่อยๆครับ ถ้าผมยังไม่ตายไปก่อน....


แต่ถ้าตายไปก่อนก็จบกัน .....


ข้อปฏิบัติหลักๆ ในคาถา 2บทนี้

ให้เคารพในพระรัตนตรัยเพราะเป็นการอาราธนาพระรัตนตรัยมาช่วย ซึ่งในโลกทิพย์มีครูบาอาจารย์ที่พร้อมจะช่วยเหลือเราหากเราตั้งใจทำดีจริง 


         1.มีเมตตาต่อทุกรูปทุกนาม ที่เป็นเพื่อนร่วมวัฏะสงสาร ห้ามดูถูกคน ใครไม่เก่ง ความจำไม่ดี ห้ามไปว่าเขา ให้ช่วยเหลือเขา ห้ามอวดดีอวดเก่ง อวดเมื่อไหร่พัง

         2.ห้ามเด็ดขาด การเดินข้ามหนังสือ เหยียบ นั่ง หรือทำการอันไม่เคารพในตัวอักษร ใครได้ล่วงเรียกว่าผิดตับ มนต์ตัวนี้เลย

         3.เมื่อได้ผลแล้วจึงถ่ายทอดให้คนอื่นๆได้ ห้ามทำเพื่อการพานิชย์ ให้ทำเพื่อการสงเคราะห์คนเท่านั้น หากโลภ ไม่มีผล

        4.ท่านที่มีความจำและเรียนเก่งขึ้นแล้ว ให้เรียนสมาธิและวิปัสสะนาเสียด้วย แล้วถ่ายถอนกิเลสให้เป็นไปเพื่อพระนิพพาน เครื่องมือเหล่านี้เป็นเพียงสะพานทอดไป

       5.ท่านที่ทำแล้วไม่ได้ผล ไม่ต้องถ่ายทอดให้คนอื่น
   
      6.ให้วิทยาทาน ช่วยเหลือคนด้านความรู้แก่ผู้ต้องการรู้ หรือสอนความดีเด็กๆ ยิ่งท่านให้ ท่านยิ่งจะได้ ยิ่งหวงยิ่งหด หมดไปเรื่อยๆ หรือซื้อหนังสือดีๆ ไปบริจาคตามห้องสมุดก็ได้ ถ้าจะเอาแบบได้ผลเร็วๆ ตามโรงเรียนปริยัติธรรม จะเห็นผลเร็วมากๆ เพราะผู้ใช้มีศีลมีธรรม

       7.การใช้พระคาถา เวลาจะใช้ให้ตั้งใจสมาทานศีลให้บริสุทธิ์ อย่างต่ำศีลห้า ไม่มีศีล ถือคาถาไปพันปี ก็ไม่มีผลครับ จากนั้นสวดพระคาถาสัก3,5,7,9 จบก็ได้ แล้วอธิษฐาน ขอพรพระเอา ให้ขอพรพระรัตนตรัย และครูบาอาจารย์ทั้งหลาย เทพ พรหม ท่านผู้มีพระคุณ ให้ท่านสงเคราะห์เรา ให้มีความจำและไหวพริบดีขึ้น จะเห็นผลทันตา สาธุๆ อย่าลืมสงเคราะห์คนที่ตกทุกข์ได้ยาก....


ให้โทรมาต่อคาถา หรือมาต่อคาถาเองครับ ยังไม่สาธารณะ ใช้แพร่หลายยังไม่ได้เต็มที่ ไม่เก็บค่าใช้จ่ายใดๆ ขอให้เป็นคนดีของสังคม ทำอะไรดีๆเพื่อสังคมบ้าง แค่นี้รุ่นพี่คนนี้ก็ภูมิใจแล้ว ให้ถือว่าเป็นรุ่นพี่นะครับ ไม่ใช่อาจารย์ เป็นเพียงคนมาถ่ายทอดต่อไป ครูบาอาจารย์ ท่านอยู่ในโลกทิพย์เกือบทั้งหมดท่านคอยช่วยคนตั้งใจทำดีอยู่ พยายามไปกันเรื่อยๆนะครับ เพื่อหนทางพระนิพพานของตนและส่วนรวม สาธุๆ...
ขอบคุณข้อมูล: palungjit.org