เทศน์แหล่ บุญข้าวประดับดิน
เทศน์แหล่ บุญข้าวประดับดิน
คำกล่าวแหล่.....บุญข้าวประดับดิน
บัดนี้ อาตมาจะได้เทศน์เล่าฮีทคลองเก่าชาวอีสานมีมานานแต่ประถมองค์พุทโธเพิ่นสอนไว้ ฟูงชาวเฮ้าให้จำไว้เฮ็ดกันมาบ่ได้ขาด บ่ประมาณพลาดพั้ง พระธรรมเจ้าศาสดา เอาให้ใสสว่างจ่างคุณค่าของสังคม มื้อนิยมมาเหลือหลายซิเทศน์สอนเป็นกลอนแหล่ ขอให้แว้มาทางพี ดีบ่ดีอย่าฟาวว่า เอาธรรมะขององค์ศาสดา มาฝากโยมพี่น้องใจเจ้าให้ซื่นบาน....
คำกล่าวแหล่.....บุญข้าวประดับดิน
บัดนี้ อาตมาจะได้เทศน์เล่าฮีทคลองเก่าชาวอีสานมีมานานแต่ประถมองค์พุทโธเพิ่นสอนไว้ ฟูงชาวเฮ้าให้จำไว้เฮ็ดกันมาบ่ได้ขาด บ่ประมาณพลาดพั้ง พระธรรมเจ้าศาสดา เอาให้ใสสว่างจ่างคุณค่าของสังคม มื้อนิยมมาเหลือหลายซิเทศน์สอนเป็นกลอนแหล่ ขอให้แว้มาทางพี ดีบ่ดีอย่าฟาวว่า เอาธรรมะขององค์ศาสดา มาฝากโยมพี่น้องใจเจ้าให้ซื่นบาน....
ม่วนบ่ม่วนทุกท่านให้ตองอ่านไปตามฉัน ถือว่าฟังธรรมะภาคคดีให้เอาไว้ เอากันหนอพอกันแล้ว เว้านานไปโยมซิด่า ให้ถึกใจศัทธาอาตมาซิเข้าเรื่องบุญข้าวประดับดิน เรื่องนี้มีมาแต่เคล้าอดีตเก่าพุทธกาล มีพระราชาชื่อว่าพิมสา เป็นผู้ปถัมภ์เจ้า องค์พระราชาเหง้ามีจิตใจนั้นสูงส่ง เลยถวายวัดเวฬุวัน แก่องค์เอ่ย พระตถาคตเจ้าเป็นเคล้าแรกประถม....
เมื่อหนึ่งได่กราบก้มไปฉันภัตตาหาร ได้ถวายสังฆทานแก่พระสงฆ์องค์เจ้า แต่พระราชาเฒ่าลืมหมายทานหยาดน้ำส่ง ตกกลางคืนพระองค์ได้ยินเสียงปากฮ้องตาย่านสั่นสาย ฮ้องทุกข์สาธุสุอยู่จายจ้าย พระองค์เงื่องหูฟัง แต่กะหยังบ่ฮู้จักว่าเสียงหยังกันแน่
คิดไปไสเต็มที่แล้วบ่มีคำซิต้านต่อ คิดไปมากะหากพ้อพระองค์เจ้าศัทธา ผู้มีปัญญากล้าแหลมคมอันสมส่วน รู้จักผลประมวลเฮาต้องไปหาท่านให้ไขข้อให้สู่ฟัง พอได่ฮอดกัมประทับจุดหมายถามในเรื่องเป็นไป อีหยังกันแน่ องค์สัมมากะเลยแก้ไขความจริงให้กระจ่าง บอกว่าญาติของพระองค์แต่ชาติหลัง สมัยพระกัสสปพุทธเจ้ามาขอแบ่งส่วนกุศล
คราวๆนั้นมวลหมู่ญาติพี่น้องผู้องค์ได้ยักหยอกเอาเงินวัดลักขโมยของสงฆ์ตั้งแต่ในสมัยนั้น มื้อตายไปกะเลยเกิดในชั้นต่ำกลายเป็นเปตรมีทุกขโลกฮ้ายในตอนนั้นมากมาย มื้อพระเจ้าพิมพิสานถวายทานแก่พระพุทธเจ้าแล้วบ่ได้ส่งส่วนกุศลหา
พวกเปตรก็เวรรบก่อกวน กระย่วนยั่ว เลยเกิดความกลัวหย้าเปตรผีมารังครวน บริเวรประทับอยู่ พากันมาเป็นหมู่ๆ พร้อมทุกร์สานุโส ตลอดคืนจนหุ่งเช้า พระองค์เจ้ากะเรากลัว เมื่อพระพิมพานได้รู้เรื่อง ตลอดทั่วเลยจักแต่งของทาน จึงทำการถวายทานอีกเทิ่อสองแก่ พระโคตมพุทธเจ้า
พิมพานเหง้าให้ทานหยาดน้ำส่ง ด้วยเดชะอานิสงส์ ในการทานครั้งนี้ ให้มวลญาติให้รับเอา นิล่ะหนอพวกเจ้ายามจักแต่งจัดทานให้ทำการอุทิศส่วนกุศลนำบ้าง เฮาบ่มีทางฮู่ญาติเฮาอยู่ไสแน่อาจรอกุสลแพร่แก่พวกเฮากะได่ ให้จำไว้เด้อหมู่โยม
เมื่อหนึ่งได่กราบก้มไปฉันภัตตาหาร ได้ถวายสังฆทานแก่พระสงฆ์องค์เจ้า แต่พระราชาเฒ่าลืมหมายทานหยาดน้ำส่ง ตกกลางคืนพระองค์ได้ยินเสียงปากฮ้องตาย่านสั่นสาย ฮ้องทุกข์สาธุสุอยู่จายจ้าย พระองค์เงื่องหูฟัง แต่กะหยังบ่ฮู้จักว่าเสียงหยังกันแน่
คิดไปไสเต็มที่แล้วบ่มีคำซิต้านต่อ คิดไปมากะหากพ้อพระองค์เจ้าศัทธา ผู้มีปัญญากล้าแหลมคมอันสมส่วน รู้จักผลประมวลเฮาต้องไปหาท่านให้ไขข้อให้สู่ฟัง พอได่ฮอดกัมประทับจุดหมายถามในเรื่องเป็นไป อีหยังกันแน่ องค์สัมมากะเลยแก้ไขความจริงให้กระจ่าง บอกว่าญาติของพระองค์แต่ชาติหลัง สมัยพระกัสสปพุทธเจ้ามาขอแบ่งส่วนกุศล
คราวๆนั้นมวลหมู่ญาติพี่น้องผู้องค์ได้ยักหยอกเอาเงินวัดลักขโมยของสงฆ์ตั้งแต่ในสมัยนั้น มื้อตายไปกะเลยเกิดในชั้นต่ำกลายเป็นเปตรมีทุกขโลกฮ้ายในตอนนั้นมากมาย มื้อพระเจ้าพิมพิสานถวายทานแก่พระพุทธเจ้าแล้วบ่ได้ส่งส่วนกุศลหา
พวกเปตรก็เวรรบก่อกวน กระย่วนยั่ว เลยเกิดความกลัวหย้าเปตรผีมารังครวน บริเวรประทับอยู่ พากันมาเป็นหมู่ๆ พร้อมทุกร์สานุโส ตลอดคืนจนหุ่งเช้า พระองค์เจ้ากะเรากลัว เมื่อพระพิมพานได้รู้เรื่อง ตลอดทั่วเลยจักแต่งของทาน จึงทำการถวายทานอีกเทิ่อสองแก่ พระโคตมพุทธเจ้า
พิมพานเหง้าให้ทานหยาดน้ำส่ง ด้วยเดชะอานิสงส์ ในการทานครั้งนี้ ให้มวลญาติให้รับเอา นิล่ะหนอพวกเจ้ายามจักแต่งจัดทานให้ทำการอุทิศส่วนกุศลนำบ้าง เฮาบ่มีทางฮู่ญาติเฮาอยู่ไสแน่อาจรอกุสลแพร่แก่พวกเฮากะได่ ให้จำไว้เด้อหมู่โยม
มื้อนี้เฮามาเโฮมกันแล้วได้เข้าวัดรักษาศีล มาทำบุญคือข้าวประดับดินคืนถิ่นฐานอิสานเคล้า แรม 14 ค่ำ เดือน 9 มาเด้อเฮา ฟาวเร่งด่วนของควาหวานแบ่งออกเป็น 4 ส่วนลองคำนวญแน่เด้อเจ้าฉันซิเล่าสู่ฟัง.....
ส่วนที่หนึ่งให้เตรีียมตั้งทางครอบครัวของเฮาก่อน ส่วนที่สองกะแน่นอน แบ่งออก ต่อนฝากญาติหมู่คะณา ส่วนที่สามเด้อแม่ป้าพร่องญาติเสียชีวิต เพิ่นให้เอาอุทิศญาติผู้รับล่วงซิทวงท่าซิรับบุญ.......
ส่วนที่สี่กะทางพู้น ทำบุญพระสงฆ์แน่ เพื่อเป็นการอุปถัมป์ บำรุงพุทธศาสนาไว้ ให้เฮาได้ชุ่มเย็น..... เฮาอย่าได้ล่ะเว้นคลองฮีทประเพณี ทำคุณงามความดีมั่นคงดำรงไว้...... ให้ตั้งใจให้มันได้ ทำบุญอย่าได้ขาด อย่าประมาณพลาดพลั้งฮีบทำสร้างอย่าซิไล...... เพราะว่าเฮาคาดการณ์บ่ได้ความตายซิมามื้อได้หนอ ให้โยมแม่โยมพ่อฟูงญาติพี่น้องตรองถ่วนสู่ขบวน..... จังว่าทุกข์ขั้นรวนมีแต่ใจงามคันตามทำคลองธรรมบุญคุณแก้ว นับว่าดีดี ดีแล้วที่เห็นแดนแสนประเสริฐ เกิดมาเห็นพบพ้อเห็นข้อรสพระธรรม
0 ความคิดเห็น